เพียงใจรักษ์ [Memory of love]
(อโณทัย+ภัทรศยา)
[เปิดเรื่องเมื่อ 14/02/2015]
credit photo by: Google
Music : ความทรงจำ - เต้ วิทย์สรัช
เมื่อความทรงจำแห่งรักนั้นแสนเจ็บปวด คุณจะสามารถก้าวข้ามมันแล้วเดินต่อไปได้ไหม?
หัวใจที่ถูกปิดตาย จะมีใครเปิดมันเข้ามาได้อีกครั้งไหม?
รักครั้งใหม่นี้จะสามารถเยียวยาความทรงจำที่เจ็บปวดในจิตใจให้เบาบางได้จริงหรือ?
"เคยมีคนบอกว่าหากเราไม่เคยรู้จักความเจ็บปวด
คุณก็จะไม่รู้เลยว่าความสุขที่แท้จริงนั้นเป็นเช่นไร?
หากคนๆ หนึ่งทั้งชีวิตของเขาพบเจอแต่ความเจ็บปวด
คุณคิดว่าเมื่อไหร่กันเขาคนนั้นถึงจะได้พบกับความสุขที่แท้จริง"
ความทรงจำแห่งรัก
(ชมพูนุช) “อโณทัย แปลว่า พระอาทิตย์ยามเช้า มิน่าหละเวลาอยู่กับพี่ซันหม่อนถึงมีความสุขมากเลย พี่ซันเหมือนดวงตะวันยามเช้าที่ส่องแสงอบอุ่นลงมาถึงคนมืดมนอย่างหม่อนให้พ้นผ่านค่ำคืนมืดมิดหนาวเหน็บและเรื่องราวร้ายๆ มา แต่หม่อนไม่ชอบชื่อตัวเองเลย 'ชมพูนุช' มันแปลว่า ทอง หม่อนว่ามันมีค่าเกินตัวหม่อน คนอย่างหม่อน...”
(อโณทัย) “ถ้าหม่อนไม่ชอบชื่อตัวเอง พี่ตั้งชื่อให้ใหม่ดีไหม เปลี่ยนชื่อกับนามสกุลพร้อมกันเลย เอาชื่อ ‘กานดาวดี ที่แปลว่า 'หญิงอันเป็นที่รัก’ ดีไหม? หม่อนเป็นผู้หญิงที่พี่รัก และพี่สัญญาว่าจะรักหม่อนเพียงคนเดียวตลอดไป”
(ชมพูนุช) "พี่ซัน หม่อนหัดทำตุ๊กตาหมีไว้ให้ลูกด้วยค่ะ สวยไหม? มีตุ๊กตา พ่อ-แม่-ลูก พร้อมเลย นี่ครอบครัวของเราไงคะ"
(ณัฐภัทร) “ลุงกับป้า และแม่ชีนิพาดาตั้งชื่อให้หนูว่า ‘ภัทรศยา' แปลว่า อยู่อย่างมีความสุขนะลูก 'ปั้นหยา' ชีวิตของหนูจะได้มีแต่ความสุขไม่มีความทุกข์มาแผ้วพาน”
(ภัทรศยา) “คุณหมอรูปหล่อ พ่อรวย มีความสามารถรอบด้านแบบนี้... มีแฟนรึยังคะ?”
(อโณทัย) “ปั้นหยา คุณรับได้จริงๆ เหรอ ถ้าหากว่าคุณต้องเป็นตัวแทนใครคนหนึ่งที่จากไปแล้ว เพราะผมจะไม่มีวันเลิกรักเธอคนนั้น และไม่สามารถลืมเรื่องราวของลูกกับเมียผมได้”
(นนทกร) “เมื่อไหร่แกจะเลิกเห็นแก่ตัวสักที ฉันบอกไว้ก่อนนะว่าถึงปั้นหยาไม่สนใจฉัน ถ้าแกยังไม่เลิกทำแบบนี้กับเธอ ฉันก็จะทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้แกได้ลงเอยกับเธอและทำร้ายเธอได้อีกเด็ดขาด”
(ภัทรศยา) “ถ้าหยาบอกว่าหยาไม่ได้ทำ หยาไม่ได้ฆ่าเค้า... ทุกคนจะเชื่อหยาไหม”
(สิงหนาท) “เพียะ!... แกจำใส่หัวของแกเอาไว้เลยนะ ว่าแกมันก็เป็นแค่น้ำเชื้อที่ฉันไม่ต้องการ”
(รุจิรัตน์) “ฉันทำทุกอย่างเพื่อพ่อของแกตั้งมากมาย แต่มันไม่เคยเห็นค่าของฉันเลย ไม่เคยคิดถึงความรู้สึกฉัน มันก็สาสมแล้วไม่ใช่เหรอที่ฉันจะเอาคืนบ้าง”
(อนงค์นาถ) “คุณคะ หลานจะหายไหมคะ หรือว่าแกต้องเป็นแบบนี้ไปตลอดชีวิต”
************************************************************
นักเขียนมือใหม่ตัวน้อย ขอฝากเนื้อ ฝากตัว
ฝากหัวใจดวงน้อยๆไว้กับนักอ่านทุกคนเลยนะคะ
ชอบ ไม่ชอบยังไงติชม ให้กำลังในกันด้วยน้าาา
อย่าลืมกดไลค์ กดแชร์ กด Vote ด้วยแฮ่ๆๆ
"ทองน้อย" จะได้มีกำลังใจและแรงผลักดันตัวเองต่อไป ฮึบๆ !!! สู้ๆ !!!
"สิริสุวรรณ"
ฝากกดไลค์เพจด้วยนะคะ
ความคิดเห็น